Web3 Airdrop ekosisteminin zorlukları ve yeniden yapılandırılması
Son zamanlarda, kripto para alanındaki airdrop stratejileri, bir zamanlar "zengin olma efsanesi" olarak bilinen durumdan, tartışmalı bir oyun alanına evrildi. Proje sahipleri ile kullanıcılar arasındaki güven krizi, dağıtım mekanizmalarının dengesizliği, cadı saldırılarının yaygınlaşması ve "kâr elde etme" çetelerinin hayatta kalma zorlukları, mevcut airdrop ekosisteminin karmaşık manzarasını oluşturmaktadır. Bu makalede, son dönemdeki sıcak olayları örnek alarak, Web3 airdrop ekosisteminde var olan sorunlar ve olası çözüm önerileri ele alınacaktır.
Bir. Proje tarafında dağıtım dengesizliği sorunu
Sermaye odaklı dağıtım mantığı
Bir blockchain projesinin airdrop toplamı, başlangıç arzının %15.8'ini oluşturuyor, ancak test ağı kullanıcıları yalnızca %1.65'ini alıyor, oysa NFT sahipleri %6.9'unu kaplıyor. 6 büyük NFT sahibi, kıtlık serisi NFT'leri aracılığıyla 306 milyon dolar değerinde token paylaşıyor, tek bir adresin en yüksek kazancı 55.77 milyon dolara ulaşıyor. Diğer bir Layer 2 projesinde, %1.3'lük adresler %23.9'luk token payını elde ediyor, en düşük ve en yüksek ödül arasında 100 kat fark var. Bu "varlık eşitsizliği" airdrop mekanizmasının iki büyük sorununu ortaya koyuyor:
Kaynaklar sermayeye kayıyor: NFT sahipleri genellikle erken aşamada güçlü finansman sağlayan yatırımcılardır, oysa zincir üzerindeki etkinliği artıran test ağı kullanıcıları "düşük gelirli" hale geliyor.
Kural kara kutu haline geldi: Bazı projeler airdrop algoritması panellerini açıklamamış, kuralların belirsizliği "fare deposu" tartışmalarını doğuruyor.
Etkileşim değerinin sistematik değeri
Geleneksel airdrop, işlem sıklığı, çapraz zincir sayısı gibi etkileşim davranışlarına odaklanırken, son dönemde bazı projeler "fonların tutulma süresi" ve "riskli varlık tahsisi"ni temel göstergeler olarak benimsemeye başladı: DEX'e likidite sağlayanlar iki kat ekstra ödül kazanıyor, yüksek riskli token veya NFT'lere sahip kullanıcılar çarpan ödüllerinden yararlanıyor. Bu yönelimin cadı saldırılarını baskıladığı doğru, ancak sıradan kullanıcıların teşviklerini etkisiz hale getirerek "sermaye eşiği ne kadar yüksekse, getiri o kadar fazla" olan kötü bir döngü oluşturmasına neden oluyor.
İki, Kullanıcı Güveni Krizi
Beklenti Boşluğu ve Likidite Tuzağı
Getiri ters dönmesi: Bir projenin "kâr elde etme" stüdyosu, milyonlarca yatırım yaparak test ağı adresinde yalnızca bin adet token (yaklaşık 10,000 USD değerinde) elde ederken, önceden depozito yapan kullanıcılar üç ay boyunca zorunlu kilitleme süresine tabi tutuldu. Erken geri çekim yapmak isteyenler %2 kayıp yaşamayı göze almak zorundaydı ve bu durum "ters kâr" olarak alay konusu oldu.
Satış dalgası yayıldı: Bir Layer 2 projesinin airdrop adresinde yalnızca %19.3'ü token tutmaya devam etti, %80'lik satış ana ağın aktivitesini düşürdü; Bir köprü projesinin ekosistemindeki işlem hacmi airdrop sonrası %75 oranında azaldı, airdrop'un "tek seferlik trafik aracı" haline geldiğini vurguladı.
Güven kırılmasının yayılması
Kural çift standart: Bir projenin erken dönem kullanıcıları, yeni sürüm etkileşimine katılmadıkları için haklarından mahrum kalırken, iş ortakları büyük miktarda token alıyor ve bu miktar, kamuya açık finansman miktarını çok aşıyor.
Teknik idealizmin iflası: Bazı projeler yenilikçi mekanizmalar ve modeller sunsa da, dağıtım tartışmaları şunu ortaya koyuyor: Ekonomik model adalet anlayışından uzaklaştığında, teknolojik yenilik merkezi kontrolün "örtüsü" haline gelebilir.
Kadınlara karşı yapılan "cadı avı" önlemlerinin "yanlış hedef alma" maliyeti
Bazı çapraz zincir projeleri, topluluk bildirimleri ile 1 milyondan fazla adresi yasakladı, ancak çok sayıda gerçek kullanıcıyı yanlış değerlendirdi; itibar sistemi güvenlik ile adaleti dengelemeye çalışıyor, ancak biyometrik doğrulama ve KYC gizlilik tartışmalarına yol açarak "merkeziyetsiz kimlik üçlü zorunluluğu"na sıkışmış durumda.
Üç, Loo Mao Partisi'nin Hayatta Kalma Zorlukları
Web3 airdrop ekosisteminin evrimiyle birlikte, "lüma" taraftarlarının yaşam koşulları giderek zorlaşıyor. Bir zamanlar düşük maliyetli, yüksek getiri stratejileri giderek etkisiz hale geliyor, yerini yüksek maliyetler, karmaşık kurallar ve şeffaf olmayan proje yönetimi alıyor.
"Küçük sermaye yüksek frekans etkileşimi" geçersiz kılındı ve "yüksek maliyetli oyun" olarak değiştirildi.
Erken dönemlerde airdrop fırsatlarını değerlendirenler, adresleri topluca oluşturup düşük maliyetli etkileşimle airdrop kazançlarını maksimize etmeye çalıştılar. Ancak, proje ekiplerinin airdrop kurallarını değiştirmesiyle, tek bir adresin büyük miktarda fonu uzun süre tutması gerektiği ve maliyetin kazançları çok aşması söz konusu oldu. Bir Layer 2 projesi, "fon tutma süresi" ve "riskli varlık dağılımı"nı ana göstergeler olarak belirleyerek kullanıcılardan büyük miktarda fonu uzun süre tutmalarını veya likidite sağlamalarını talep etti. Bu durum, tek bir adresin maliyetini önemli ölçüde artırırken, kazançların yatırımı karşılamaması ihtimalini ortaya çıkardı.
Etkileşim Değeri Değer Kaybı
Geleneksel yüksek frekanslı etkileşim davranışlarının (örneğin, işlem, çapraz zincir) airdrop içindeki ağırlığı azalıyor, sıradan kullanıcılar düşük maliyetli işlemlerle kayda değer kazançlar elde etmekte zorlanıyor. Aksine, güçlü sermayeye sahip kullanıcılar yüksek riskli varlıklar veya NFT'ler bulundurarak daha yüksek ödüller elde ediyor, bu da sıradan kullanıcıların kazanç alanını giderek daraltıyor.
Dört, Çözüm Yolu: Adillik Konsensüsünü Yeniden İnşa Etmek
Şu anda, airdrop bir çıkmaza girmiş gibi görünüyor. Geleneksel airdrop modelleri genellikle basit ve serttir; adres sayısı veya token miktarını tek ölçüt olarak alarak, kullanıcıların projeye olan gerçek katkısını ve uzun vadeli değerini göz ardı eder. Bu "para dağıtma" tarzındaki airdrop, yalnızca hedef kullanıcıları çekmekte zorlanmakla kalmaz, aynı zamanda spekülatif davranışları teşvik eder ve projenin gelişim amacından sapmasına neden olur.
Adil konsensüsü yeniden inşa etmek için daha bilimsel ve makul bir airdrop mekanizması oluşturulması gerekiyor:
"Miktardan" "Kaliteye": Kullanıcıların projeye olan katkılarını airdrop standartlarına dahil etme, örneğin topluluk inşasına katılma, likidite sağlama, belirli görevleri tamamlama gibi, kullanıcıları projenin ekosistemine derinlemesine katılmaya teşvik etme, sadece adres sayısını takip etmek yerine.
"Tek Seferlik"ten "Sürekli"ye: Airdrop'u projelerin uzun vadeli gelişim hedefleriyle birleştirmek, örneğin kullanıcıların token tutma süreleri, yönetişim katılım sayıları gibi kriterlere göre dinamik ödüller vermek, kullanıcıları projeyle birlikte büyümeye teşvik etmek.
"Merkeziyetten" "dağıtık" olana: Blockchain teknolojisini kullanarak, şeffaf ve kamuya açık bir airdrop mekanizması oluşturmak, örneğin akıllı sözleşmeler aracılığıyla airdrop kurallarını otomatik olarak uygulamak, insan müdahalesini önlemek ve kullanıcı güvenini artırmak.
Adil bir konsensüsü yeniden yapılandırmak için, proje sahipleri topluluk kullanıcılarıyla ortak yönetim sağlamak amacıyla şeffaf olmalıdır, örneğin:
Algoritma denetimi: Kamuya açık airdrop parametreleri, üçüncü taraf denetimi ile doğrulama kurallarının mantığını getirir.
DAO yönetimi: Cadı karşıtı standartları önceden kamuya açıklamayı ve topluluk tartışmalarına açmayı denemek, gelecekte kullanıcıların kural tasarımına katılabilmesi için DAO oylama mekanizmasını getirebilir.
Eğri dağıtım: Stake süresi ve katkı düzeyine göre ödülleri dinamik olarak ayarlamak, balinaların tekelleşmesini sınırlamak; küçük miktarlı yüksek frekanslı kullanıcıların ağırlığını artırmak, varlık eşik oranını azaltmak.
Uzun vadeli değer bağı: Airdrop'ları yönetişim haklarıyla ilişkilendirerek, kullanıcıların kazançlarını kilitlemek için sürekli oy vermesi gerekiyor, kısa vadeli satışları engellemek için.
Teknoloji ile Güçlendirilmiş Adil Doğrulama: Sosyal hesaplar, zincir üzerindeki davranışlar gibi çok boyutlu kimlik doğrulama ile cadı saldırısı maliyetlerini artırmak; gizliliği korurken gerçek kimliği doğrulamak için sıfır bilgi kanıtı teknolojisini keşfetmek.
Sonuç
Airdrop, "zenginlik transfer oyunu" olmamalıdır. Son dönemdeki tartışmalar, Web3 airdrop mekanizmasının temel çelişkisini ortaya koydu: proje sahipleri soğuk başlatma verimliliğini ararken, kullanıcılar adil bir getiri peşinde koşuyor ve sermaye fırsatları değerlendirmeye çalışıyor. Airdrop, "VC çıkış yolu" veya "trafik yem" haline geldiğinde, güvenin çökmesi ve kullanıcıların kaçışı kaçınılmaz olacaktır. Gelecekte, yalnızca şeffaf kurallar, topluluk ortak yönetimi ve teknik iterasyon ile airdrop'un "katkı sağlayanların önceliği" esasına geri dönmesi sağlanabilir; bu, Web3 ekosisteminin güven temellerini yeniden inşa etmenin tek yoludur - değer yaratanların değeri paylaşması, merkeziyetsiz ruhun nihai yanıtıdır.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
8 Likes
Reward
8
4
Repost
Share
Comment
0/400
NFTBlackHole
· 7h ago
Ha Proje Ekibi sadece hava atmayı seviyor, değil mi bu bir kapital oyun?
View OriginalReply0
SchrodingerGas
· 7h ago
gas iyi satılır, şampanya açmak için gas kötü, boşuna bir etkinlik oldu. Üzgünüm, çok yüksek Slipaj ayarladım.
Web3 Airdrop çıkmazı: Zengin olma efsanesinden Güven Krizi'ne
Web3 Airdrop ekosisteminin zorlukları ve yeniden yapılandırılması
Son zamanlarda, kripto para alanındaki airdrop stratejileri, bir zamanlar "zengin olma efsanesi" olarak bilinen durumdan, tartışmalı bir oyun alanına evrildi. Proje sahipleri ile kullanıcılar arasındaki güven krizi, dağıtım mekanizmalarının dengesizliği, cadı saldırılarının yaygınlaşması ve "kâr elde etme" çetelerinin hayatta kalma zorlukları, mevcut airdrop ekosisteminin karmaşık manzarasını oluşturmaktadır. Bu makalede, son dönemdeki sıcak olayları örnek alarak, Web3 airdrop ekosisteminde var olan sorunlar ve olası çözüm önerileri ele alınacaktır.
Bir. Proje tarafında dağıtım dengesizliği sorunu
Bir blockchain projesinin airdrop toplamı, başlangıç arzının %15.8'ini oluşturuyor, ancak test ağı kullanıcıları yalnızca %1.65'ini alıyor, oysa NFT sahipleri %6.9'unu kaplıyor. 6 büyük NFT sahibi, kıtlık serisi NFT'leri aracılığıyla 306 milyon dolar değerinde token paylaşıyor, tek bir adresin en yüksek kazancı 55.77 milyon dolara ulaşıyor. Diğer bir Layer 2 projesinde, %1.3'lük adresler %23.9'luk token payını elde ediyor, en düşük ve en yüksek ödül arasında 100 kat fark var. Bu "varlık eşitsizliği" airdrop mekanizmasının iki büyük sorununu ortaya koyuyor:
Geleneksel airdrop, işlem sıklığı, çapraz zincir sayısı gibi etkileşim davranışlarına odaklanırken, son dönemde bazı projeler "fonların tutulma süresi" ve "riskli varlık tahsisi"ni temel göstergeler olarak benimsemeye başladı: DEX'e likidite sağlayanlar iki kat ekstra ödül kazanıyor, yüksek riskli token veya NFT'lere sahip kullanıcılar çarpan ödüllerinden yararlanıyor. Bu yönelimin cadı saldırılarını baskıladığı doğru, ancak sıradan kullanıcıların teşviklerini etkisiz hale getirerek "sermaye eşiği ne kadar yüksekse, getiri o kadar fazla" olan kötü bir döngü oluşturmasına neden oluyor.
İki, Kullanıcı Güveni Krizi
Bazı çapraz zincir projeleri, topluluk bildirimleri ile 1 milyondan fazla adresi yasakladı, ancak çok sayıda gerçek kullanıcıyı yanlış değerlendirdi; itibar sistemi güvenlik ile adaleti dengelemeye çalışıyor, ancak biyometrik doğrulama ve KYC gizlilik tartışmalarına yol açarak "merkeziyetsiz kimlik üçlü zorunluluğu"na sıkışmış durumda.
Üç, Loo Mao Partisi'nin Hayatta Kalma Zorlukları
Web3 airdrop ekosisteminin evrimiyle birlikte, "lüma" taraftarlarının yaşam koşulları giderek zorlaşıyor. Bir zamanlar düşük maliyetli, yüksek getiri stratejileri giderek etkisiz hale geliyor, yerini yüksek maliyetler, karmaşık kurallar ve şeffaf olmayan proje yönetimi alıyor.
Erken dönemlerde airdrop fırsatlarını değerlendirenler, adresleri topluca oluşturup düşük maliyetli etkileşimle airdrop kazançlarını maksimize etmeye çalıştılar. Ancak, proje ekiplerinin airdrop kurallarını değiştirmesiyle, tek bir adresin büyük miktarda fonu uzun süre tutması gerektiği ve maliyetin kazançları çok aşması söz konusu oldu. Bir Layer 2 projesi, "fon tutma süresi" ve "riskli varlık dağılımı"nı ana göstergeler olarak belirleyerek kullanıcılardan büyük miktarda fonu uzun süre tutmalarını veya likidite sağlamalarını talep etti. Bu durum, tek bir adresin maliyetini önemli ölçüde artırırken, kazançların yatırımı karşılamaması ihtimalini ortaya çıkardı.
Geleneksel yüksek frekanslı etkileşim davranışlarının (örneğin, işlem, çapraz zincir) airdrop içindeki ağırlığı azalıyor, sıradan kullanıcılar düşük maliyetli işlemlerle kayda değer kazançlar elde etmekte zorlanıyor. Aksine, güçlü sermayeye sahip kullanıcılar yüksek riskli varlıklar veya NFT'ler bulundurarak daha yüksek ödüller elde ediyor, bu da sıradan kullanıcıların kazanç alanını giderek daraltıyor.
Dört, Çözüm Yolu: Adillik Konsensüsünü Yeniden İnşa Etmek
Şu anda, airdrop bir çıkmaza girmiş gibi görünüyor. Geleneksel airdrop modelleri genellikle basit ve serttir; adres sayısı veya token miktarını tek ölçüt olarak alarak, kullanıcıların projeye olan gerçek katkısını ve uzun vadeli değerini göz ardı eder. Bu "para dağıtma" tarzındaki airdrop, yalnızca hedef kullanıcıları çekmekte zorlanmakla kalmaz, aynı zamanda spekülatif davranışları teşvik eder ve projenin gelişim amacından sapmasına neden olur.
Adil konsensüsü yeniden inşa etmek için daha bilimsel ve makul bir airdrop mekanizması oluşturulması gerekiyor:
"Miktardan" "Kaliteye": Kullanıcıların projeye olan katkılarını airdrop standartlarına dahil etme, örneğin topluluk inşasına katılma, likidite sağlama, belirli görevleri tamamlama gibi, kullanıcıları projenin ekosistemine derinlemesine katılmaya teşvik etme, sadece adres sayısını takip etmek yerine.
"Tek Seferlik"ten "Sürekli"ye: Airdrop'u projelerin uzun vadeli gelişim hedefleriyle birleştirmek, örneğin kullanıcıların token tutma süreleri, yönetişim katılım sayıları gibi kriterlere göre dinamik ödüller vermek, kullanıcıları projeyle birlikte büyümeye teşvik etmek.
"Merkeziyetten" "dağıtık" olana: Blockchain teknolojisini kullanarak, şeffaf ve kamuya açık bir airdrop mekanizması oluşturmak, örneğin akıllı sözleşmeler aracılığıyla airdrop kurallarını otomatik olarak uygulamak, insan müdahalesini önlemek ve kullanıcı güvenini artırmak.
Adil bir konsensüsü yeniden yapılandırmak için, proje sahipleri topluluk kullanıcılarıyla ortak yönetim sağlamak amacıyla şeffaf olmalıdır, örneğin:
Sonuç
Airdrop, "zenginlik transfer oyunu" olmamalıdır. Son dönemdeki tartışmalar, Web3 airdrop mekanizmasının temel çelişkisini ortaya koydu: proje sahipleri soğuk başlatma verimliliğini ararken, kullanıcılar adil bir getiri peşinde koşuyor ve sermaye fırsatları değerlendirmeye çalışıyor. Airdrop, "VC çıkış yolu" veya "trafik yem" haline geldiğinde, güvenin çökmesi ve kullanıcıların kaçışı kaçınılmaz olacaktır. Gelecekte, yalnızca şeffaf kurallar, topluluk ortak yönetimi ve teknik iterasyon ile airdrop'un "katkı sağlayanların önceliği" esasına geri dönmesi sağlanabilir; bu, Web3 ekosisteminin güven temellerini yeniden inşa etmenin tek yoludur - değer yaratanların değeri paylaşması, merkeziyetsiz ruhun nihai yanıtıdır.